Kraamtranen : alles over postnatale depressies

0
156
Rate this post

De schrijfster stelt een postpartumdepressie vast na de geboorte van haar derde kind. Ze maakt duidelijk welke signalen en symptomen wijzen op postpartumangst, welke mogelijke oorzaken er zijn en welke behandeling kan worden gegeven.

Geassocieerde ziekten zoals PMS en prenatale angst worden bovendien beoordeeld. Elk hoofdonderwerp bestaat uit verhalen gemaakt door dames die zelf postpartumangst hebben ervaren.

  • Zwangerschapsscheuren: alles over postpartumangst
  • Eileen Engels
  • Huizen: Pica, 2005.– 126 p.
  • ISBN 907767072

Boekbespreking door J.D., vrijwilliger bij Pandora Foundation
Gids begint met een korte achtergrond van postpartum klinische depressie (PND). PDN is van alle tijden en alle samenlevingen en ook in de dierenwereld. De schrijver geeft een korte achtergrond over de overweging van PND als een rage en de ontkenning en erkenning van dit soort depressie.

De 2e fase definieert wat een (postnatale) klinische depressie is. Is er voldoende geleerd over het gebruik van antidepressiva?

De 3e fase definieert de meest voorkomende problemen met betrekking tot PND. Het vasthouden aan fase beoordeelt grondig de mogelijke bronnen van postpartumangst, het waarom van PND en ook de relatie tussen PND en ook PMS, samen met effectieve preventieve therapie om de dreiging van PND na de zwangerschap te verminderen.

De vijfde fase behandelt prikkelbaarheid na de bevalling, een van de belangrijkste symptomen van postpartumdepressie. De volgende fase heeft te maken met een mildere vorm van depressie na de bevalling; postnatale vermoeidheid.

In hoofdstuk zeven wordt het gevaar van het ontwikkelen van postpartumangst beschreven in meer informatie.

Er wordt PMS besproken dat de symptomen vaak overeenkomen met de tekenen van PND. Dit hoofdstuk definieert zowel de emotionele als de fysieke tekenen en symptomen. PMD (premenstrueel leed) komt voor bij PND zonder behandeling die dan langzaam overgaat van postnatale angst naar premenstrueel leed. Sommige fasen eindigen met een individueel verhaal van een persoon die daadwerkelijk een van deze angsten heeft gehad. Kijkers en ook lezers kunnen zichzelf of iemand anders herkennen in deze verhalen.